Morgen (29 september 2012) wordt tijdens het Feedback MusicPlaza in Rotterdam de Rocksmith game van Ubisoft gelanceerd in Nederland. In een aantal landen waaronder o.a. de USA was de game al verkrijgbaar maar vanaf morgen ook dus in Nederland.

Een paar weken geleden had ik van de importeur een versie voor de PS3 gekregen en heb bij elkaar verspreid over 2 weken zo’n 24 uur lang de game gespeeld en ik heb me er uitstekend mee vermaakt. Ik ben zelf niet echt een gitarist die volle zalen trekt maar ik heb wel een paar gitaristen uitgenodigd om de game te spelen en een van die gitaristen, laten we hem voor het gemak The Pick noemen, had een hele goede opmerking. Hij zei namelijk: “Rocksmith is een game voor gamers die gitaar spelen en absoluut geen game voor gitaristen die nooit gamen” en daar had hij volkomen gelijk in.

De gitaar is hier gewoon een vervanging van je controller en de noten die je speelt vervangen de knoppen die je op bepaalde momenten moet indrukken. Als je dit voor ogen houdt is het een super leuke game doe je dit niet en zie je het als een platform waar je jouw geweldige skills wilt laten zien dan kan je nog wel eens van een koude kermis thuis komen.

De game op zich volgt het pad dat mij meteen deed denken aan de ‘carriere’ die je moet maken in games als Gran Turismo. Begin je bij Gran Tourismo met het volbrengen van het rijden met een auto over een circuit binnen een bepaalde tijd, bij Rocksmith moet je eerst een aantal nummers redelijk kunnen spelen voor je een optreden mag doen.

Na dat optreden volgen weer een aantal nieuwe nummers die je moet instuderen en als je die ook weer zo goed kan spelen dat je het vereiste aantal punten hebt gehaald speel je in een grotere zaal en dat gaat net zo lang door tot je in een stadion staat te spelen maar dat heb ik niet binnen de tijd dat ik het spel mocht lenen gehaald.

Elke keer als je een optreden hebt afgerond krijg je beschikking over nieuwe gitaren die kan je wel kiezen als je gitaar in de game (maar ik heb er niet echt veel van gemerkt dat ik een andere betere gitaar ging bespelen) en krijg je nieuwe effecten die je kan gebruiken tijdens het meespelen met de nummers en in een soort van test omgeving waar je je setup kan afstellen. Ook krijg je nieuwe minigames tot je beschikking waarmee je je snelheid van het spelen van wat je op tv ziet kan verbeteren.

Zoals je hierboven kunt zien hebben de snaren kleuren (lage E is rood, de A is geel, de D is blauw, de G is Oranje, de B is lichtgroen en de hoge E is paars) en de game verteld je welke kleur en welk vakje je moet indrukken en welke kleur snaar je moet bespelen. Bij de eerste nummers liggen de noten die je moet spelen ver uit elkaar maar hoe verder je komt in de game moet je steeds meer noten spelen en na een tijdje moet je ook akkoorden spelen.

Ken je een nummer al dan is het een stuk eenvoudiger dan als je een onbekend nummer moet spelen. Sommige nummers vond ik super leuk om te spelen (Vasoline – Stone Tempel Pilots, Go With the Flow – Queens of the Stone Age) en andere wil ik na deze game nooit meer horen (Unnatural Selection – Muse en Well OK Honey van Jenny O). Hoe precies de puntentelling werkt begrijp ik nog steeds niet, voor hele moeilijke nummers krijg je soms weinig punten en voor hele eenvoudige nummers (Song 2 van Blur) krijg je waanzinnig veel punten. Moe meer punten je hebt hoe verder je komt op je pad van slaapkamer gitarist tot superster.

Ondanks dat je echte noten moet spelen die in het nummer zitten moet je niet denken dat je na het oefenen voor een optreden van een nummer je dat nummer ook werkelijk kan spelen. Je speelt uit een rif namelijk soms maar enkele noten (en vaak ook niet de meest logische bijvoorbeeld net voor of net na de maat). Bij Song 2 van Blur is het bijvoorbeeld nog anders daar moet je een groot gedeelte van het nummer een akkoord heel snel spelen terwijl je de zo herkenbare rif niet compleet leert en dat vind ik wel een beetje een gemiste kans. Als je nou toch een spel maakt waar mensen op een echte gitaar nummers moeten spelen zorg dan wel dat er een mogelijkheid is dat je het nummer ook helemaal van voor naar achter kan leren spelen. Ook had ik het een goed idee gevonden als ze bij de noten die je moet spelen vertellen welke noot je speelt en niet alleen bij de akkoorden.

Conclusie:
Rocksmith is een super toffe game voor gamers die ook gitaar spelen. Ik heb het met z’n tweeën gespeeld met een biertje er bij en dat was echt leuk om te doen. Of je er (beter) gitaar door leert spelen betwijfel ik maar het kan denk ik wel een hulp zijn om sneller Tabs te leren spelen want die werken eigenlijk een beetje op dezelfde manier als Rocksmith. Je leert namelijk wel heel snel waar je 7de vakje op de A snaar zit en het 3de vakje op je E snaar en na een paar dagen ‘gamen’ vindt je ze blind als je dat nog niet kon. Als je er helemaal neutraal mee aan de slag gaat dan kan je heel veel plezier hebben met deze game. De graphics zijn mooi, het carriere idee is leuk en ondanks het allemaal beter kan (in het publiek staan bijvoorbeeld weel heel veel twee en drielingen en iets minder Rollin Stones was echt niet erg geweest) maar wees eerlijk gitaarspelen en gamen tegelijk, veel leuker gaat het echt niet worden…!

Rocksmith is trouwens voor gitaar en bas maar de basversie heb ik niet kunnen testen want die kon ik op dat moment nog niet downloaden.

Prijs:
PS3: 79,99 euro
X360: 79,99 euro
PC: 59,99 euro
Website: rocksmith.ubi.com